Addison wciąga Marka do schowka

(Gdzie ja sie z nim plątać po nocy będę, zostaje do jutra. Rano go wezmę, zamknę w pokoju i niech śpi, w końcu jakaś rekonwalscencja musi być. Addison podbiega do neurochirurga) Oczywiście, oczywiście(a niech spada już, do ucha neurochirurga:)Może trzeba panu przypomnieć przypadek pewnego pacjenta sprzed roku... zdaje się, że on był pana pacjentem... O nie, on napewno był pana pacjentem, zagadkowej śmierci do dzisiaj nie wyjaśniono, sprawa się jeszcze nie przedawniła, więc rodzina może nadal dociekać. Niech ja sobie przypomnę, czy oni nie mieszkali przypadkiem w NY na Groove St... (Normalnym tonem) Więc, czy nie sądzi Pan, że jednak obserwacja jest wskazana?

(śmieje się) To był mój brat (puszcza oczko). Lubie waleczne kobiety. Są pociągające. ( nachyla się nibezpiecznie do Addison ) Niech ten palant juz dzisiaj zniknie z tego szpitala i wszyscy będą happy ok?

Nie mogę go dzisiaj zabrać, nawet jeślibym chciałą, gdzie ja go mam zabrać? Pod most? Nie mam mieszkania jeszcze. Myślę, że jeśli zniknie jutro z rana, to nic się nie stanie. Doktorze, co to za tik nerowoy z tym okiem? Może pownien sie pan go kogoś zgłosić z tym problemem?

Płuco Dylana tymczasem snuło się po korytarzu, odnotowało obecność kogoś nowego....Wysoki...ciemnooki...przystojny neurochirurg spojrzał na nie z politowaniem...ale płucu Dylana to nie przeszkadzało...ważne że wogóle na nie spojrzał...podekscytowane popełzło do prawej nogi, którą Addison wrzuciła do brudownika, aby jej przekazać, że nowy neurochirurg przyjechał do miasta... Smile