Episode 01.07 - Po operacji Bronhilda

(Mark i Meredith wchodzą do sali Bronhilda)

Mark – Jak się pan czuje? Wszystko gra?

Bronhild Williams – Co.. jaa.. Ach. (bez skrępowania zagląda pod kołdrę) To jest... To jest... Co to jest?! JEZUS! Jak ja mam to dźwigać? Żona mnie z domu wywali, nawet na krześle normalnie nie usiądę, kto to mi zrobił?! Jestem kaleką... Boże, boże.. (ukrywa twarz w dłoniach)

Mark – (Mark chrząka) Ekhm... Meredith? (rzuca znaczące spojrzenie)

Meredith – Panie Williams, proszę się uspokoić, jestem pewna, że to tylko chwilowe wrażenie...ciężkości. Na pewno po powrocie do domu szybko się pan przyzwyczai (boże, żeby się przyzwyczaił) . Poza tym wydawało mi się, że chodziło panu o dość znaczące zmiany (mruczy).

Bronhild Williams – Jakie uczucie ciężkości?! JA WIDZĘ, że to jest zbyt... duże. (czerwieni się) Nie gram w filmach porno, ja tylko jeżdżę traktorem, na miłość boską! Ale da się to naprawić, prawda? I pani to naprawi, prawda? (nadzieja w oczach)

Meredith – Na pewno nie jest tak źle jak się panu wydaje. <Mer zaczyna się denerwować> Jest pan w szoku pooperacyjnym. (boże, żeby był w szoku pooperacyjnym) Proszę poczekać z jakimikolwiek decyzjami o...poprawianiu. Doktorze Sloan, prawda, że to nie wygląda źle? <patrzy z błaganiem na Marka>

Mark – Myślę że Dr Grey odwaliła kawał dobrej roboty. Co więcej, wielkość zdaje się odpowiednia do pana spektakularnej budowy.

Bronhild Williams – Zdaje się, no właśnie, zdaje się! Ja chcę mniejszego! Ja wam sprawę wytoczę, piłę uruchomię, nie będziecie zadzierać z Teksańczykiem!

Mark – Wydaje mi się, że zgłaszając się na zabieg oszacował pan pożądany przyrost (Mark wyciąga z karty kawałek papieru) Przynieść panu linijkę? Bo taki właśnie rozmiar życzył pan sobie.

Bronhild Williams – Oooo, na pewno nie. Ja chciałem TROCHĘ powiększyć, do dokładnie 34cm, a tu jest powiększenie do co najmniej 43!!!

Meredith – Do możliwych powikłań pooperacyjnych zalicza się również chwilowe, lekkie pogorszenie wzroku. No proszę zobaczyć! <ostentacyjnie podnosi kołdrę> Przecież to są wyraźne 34 centymetry, a pan zarzuca nam dziesięciocentymetrową pomyłkę! <patrzy na Sloana> Proszę spojrzeć! Nie ma mowy o pomyłce jaką zarzuca nam pan Williams.

(Mark omija wzrokiem męskość pana Williamsa i podaje Meredith linijkę)

Mark – Zaraz wszystko będzie jasne...

Meredith – (Meredith drżącymi rękami chwyta linijkę i przykłada ją do członka pana Williamsa, pochyla się, a po kilku sekundach podnosi głowę z triumfalnym uśmiechem) Dokładnie 34 cm. Spełniliśmy pańskie oczekiwania co do milimetra. A to, że rezultat okazała się dla pana odrobinę niewygodny...cóż, na przyszłość proszę uważniej zastanawiać się nad wymaganiami. Doktorze Sloan, chce pan spojrzeć i się upewnić?

Mark – (Mark chrząka i podnosi głowę) Wierze Ci na słowo. Meredith, wtajemnicz jeszcze pana Williamsa w szczegóły obchodzenia się klejnotami po operacji, jeśli możesz. Z mojej strony to chyba wszystko.

Meredith – No więc zalecane jest noszenie luźnych, bawełnianych bokserek, które nie będą uciskać penisa. Po upływie 4-7 dni od zabiegu może pan powrócić do aktywności fizycznej i codziennych obowiązków. Uprawianie sportów można zacząć po 4-6 tygodniach. Przez pierwsze 2 tygodnie zalecam spanie na plecach, żeby nie uciskać członka. Jeśli chodzi o seks i życie intymne, niestety musi pan poczekać jakieś 6 tygodni. No i proszę przyjmować witaminę C przez jakiś miesiąc. To chyba wszystko. Pójdę już, powinien pan wypocząć po zabiegu. <Meredith wychodzi>

(ogłupiały przenosi wzrok z Meredith na Marka, z Marka na Meredith)
Bronhild Williams – A czemu pani tak dziwnie mierzyła? To się robi tak(wyjmuje z rąk Meredith linijkę) No i co? Nawet więcej niż myślałem, 45 cm!

Mark – Pan mierzy teraz wzdłuż, myśmy mierzyli wszerz. A co jest napisane w dokumentach? (kładzie kartkę przed Bronhildem) długość 45, szerokość 34 (Mark dopiero teraz spogląda pod kołdrę) Jezus... (podchodzi do Meredith) (szeptem) Ale się załatwił...

Bronhild Williams – Boże, co za idiota tak napisał? Jeśli już tak się upieracie, to miało być odwrotnie!!!

Meredith – Panie Williams, nie chce być niegrzeczna, chyba mówi pan o sobie. <pokazuje pacjentowi kartkę> To pana charakter pisma, a poniżej jest wyraźny podpis. Najwidoczniej pomylił się pan wpisując dane, ale to nie jest już sprawą szpitala.
<do Marka> Czyli jednak za dużo, też może być problemem.

Bronhild Williams – Ja... JA tego nie pisałem, nie, na pewno nie, nie mogłem, nie pamiętam. Kłamcy! Oszuści! Jak mogłem to napisać? Nie, nie, nie...

Mark – (Mark szeptem do Meredith) Czy powinniśmy już wezwać psychiatrę?

Meredith – (do Marka) Myślę, że w tej sytuacji to jedyne co nam pozostało. Nie dziwie się, że nie chce przyjąć do wiadomości, że sam jest winien tej...zmianie. Wyparcie to chyba jego sposób na pogodzenie się z sytuacją.

Mark – No to na początek przyprowadź kogoś z psychiatrii, będzie chyba najbliżej. (Mark patrzy na rozwścieczonego Williamsa) Zawiadomić ochronę też by się przydało...

Meredith – Może będzie potrzebny kaftan bezpieczeństwa? Chociaż biorąc pod uwagę to, że ma teraz do udźwignięcia dodatkowy ciężar, nie wydaje mi się, żeby był dla nas groźny. Na razie idę po jakiegoś psychiatrę. Mam nadzieje, że będzie w miarę spokojny.(Mark i Meredith wchodzą do sali Bronhilda)

Mark – Jak się pan czuje? Wszystko gra?

Bronhild Williams – Co.. jaa.. Ach. (bez skrępowania zagląda pod kołdrę) To jest... To jest... Co to jest?! JEZUS! Jak ja mam to dźwigać? Żona mnie z domu wywali, nawet na krześle normalnie nie usiądę, kto to mi zrobił?! Jestem kaleką... Boże, boże.. (ukrywa twarz w dłoniach)

Mark – (Mark chrząka) Ekhm... Meredith? (rzuca znaczące spojrzenie)

Meredith – Panie Williams, proszę się uspokoić, jestem pewna, że to tylko chwilowe wrażenie...ciężkości. Na pewno po powrocie do domu szybko się pan przyzwyczai (boże, żeby się przyzwyczaił) . Poza tym wydawało mi się, że chodziło panu o dość znaczące zmiany (mruczy).

Bronhild Williams – Jakie uczucie ciężkości?! JA WIDZĘ, że to jest zbyt... duże. (czerwieni się) Nie gram w filmach porno, ja tylko jeżdżę traktorem, na miłość boską! Ale da się to naprawić, prawda? I pani to naprawi, prawda? (nadzieja w oczach)

Meredith – Na pewno nie jest tak źle jak się panu wydaje. <Mer zaczyna się denerwować> Jest pan w szoku pooperacyjnym. (boże, żeby był w szoku pooperacyjnym) Proszę poczekać z jakimikolwiek decyzjami o...poprawianiu. Doktorze Sloan, prawda, że to nie wygląda źle? <patrzy z błaganiem na Marka>

Mark – Myślę że Dr Grey odwaliła kawał dobrej roboty. Co więcej, wielkość zdaje się odpowiednia do pana spektakularnej budowy.

Bronhild Williams – Zdaje się, no właśnie, zdaje się! Ja chcę mniejszego! Ja wam sprawę wytoczę, piłę uruchomię, nie będziecie zadzierać z Teksańczykiem!

Mark – Wydaje mi się, że zgłaszając się na zabieg oszacował pan pożądany przyrost (Mark wyciąga z karty kawałek papieru) Przynieść panu linijkę? Bo taki właśnie rozmiar życzył pan sobie.

Bronhild Williams – Oooo, na pewno nie. Ja chciałem TROCHĘ powiększyć, do dokładnie 34cm, a tu jest powiększenie do co najmniej 43!!!

Meredith – Do możliwych powikłań pooperacyjnych zalicza się również chwilowe, lekkie pogorszenie wzroku. No proszę zobaczyć! <ostentacyjnie podnosi kołdrę> Przecież to są wyraźne 34 centymetry, a pan zarzuca nam dziesięciocentymetrową pomyłkę! <patrzy na Sloana> Proszę spojrzeć! Nie ma mowy o pomyłce jaką zarzuca nam pan Williams.

(Mark omija wzrokiem męskość pana Williamsa i podaje Meredith linijkę)

Mark – Zaraz wszystko będzie jasne...

Meredith – (Meredith drżącymi rękami chwyta linijkę i przykłada ją do członka pana Williamsa, pochyla się, a po kilku sekundach podnosi głowę z triumfalnym uśmiechem) Dokładnie 34 cm. Spełniliśmy pańskie oczekiwania co do milimetra. A to, że rezultat okazała się dla pana odrobinę niewygodny...cóż, na przyszłość proszę uważniej zastanawiać się nad wymaganiami. Doktorze Sloan, chce pan spojrzeć i się upewnić?

Mark – (Mark chrząka i podnosi głowę) Wierze Ci na słowo. Meredith, wtajemnicz jeszcze pana Williamsa w szczegóły obchodzenia się klejnotami po operacji, jeśli możesz. Z mojej strony to chyba wszystko.

Meredith – No więc zalecane jest noszenie luźnych, bawełnianych bokserek, które nie będą uciskać penisa. Po upływie 4-7 dni od zabiegu może pan powrócić do aktywności fizycznej i codziennych obowiązków. Uprawianie sportów można zacząć po 4-6 tygodniach. Przez pierwsze 2 tygodnie zalecam spanie na plecach, żeby nie uciskać członka. Jeśli chodzi o seks i życie intymne, niestety musi pan poczekać jakieś 6 tygodni. No i proszę przyjmować witaminę C przez jakiś miesiąc. To chyba wszystko. Pójdę już, powinien pan wypocząć po zabiegu.

(ogłupiały przenosi wzrok z Meredith na Marka, z Marka na Meredith)
Bronhild Williams – A czemu pani tak dziwnie mierzyła? To się robi tak(wyjmuje z rąk Meredith linijkę) No i co? Nawet więcej niż myślałem, 45 cm!

Mark – Pan mierzy teraz wzdłuż, myśmy mierzyli wszerz. A co jest napisane w dokumentach? (kładzie kartkę przed Bronhildem) długość 45, szerokość 34 (Mark dopiero teraz spogląda pod kołdrę) Jezus... (podchodzi do Meredith) (szeptem) Ale się załatwił...

Bronhild Williams – Boże, co za idiota tak napisał? Jeśli już tak się upieracie, to miało być odwrotnie!!!

Meredith – Panie Williams, nie chce być niegrzeczna, chyba mówi pan o sobie. <pokazuje pacjentowi kartkę> To pana charakter pisma, a poniżej jest wyraźny podpis. Najwidoczniej pomylił się pan wpisując dane, ale to nie jest już sprawą szpitala.
<do Marka> Czyli jednak za dużo, też może być problemem.

Bronhild Williams – Ja... JA tego nie pisałem, nie, na pewno nie, nie mogłem, nie pamiętam. Kłamcy! Oszuści! Jak mogłem to napisać? Nie, nie, nie...

Mark – (Mark szeptem do Meredith) Czy powinniśmy już wezwać psychiatrę?

Meredith – (do Marka) Myślę, że w tej sytuacji to jedyne co nam pozostało. Nie dziwie się, że nie chce przyjąć do wiadomości, że sam jest winien tej...zmianie. Wyparcie to chyba jego sposób na pogodzenie się z sytuacją.

Mark – No to na początek przyprowadź kogoś z psychiatrii, będzie chyba najbliżej. (Mark patrzy na rozwścieczonego Williamsa) Zawiadomić ochronę też by się przydało...

Meredith – Może będzie potrzebny kaftan bezpieczeństwa? Chociaż biorąc pod uwagę to, że ma teraz do udźwignięcia dodatkowy ciężar, nie wydaje mi się, żeby był dla nas groźny. Na razie idę po jakiegoś psychiatrę. Mam nadzieje, że będzie w miarę spokojny. (Meredith wychodzi)